مقایسۀ عقد رهن با معامله با حق استرداد با رویکرد رویه قضایی
شماره مجلد: ۵ | دوره ۳/ شماره ۱ – بهار و تابستان ۱۳۹۹ کد مقاله: ۳۰ صفحه: ۱۲۴ - ۱۰۷
غلامعلی صدقی
چکیده:
معامله با حق استرداد، هر عقد تمکیلی و معوض است که در آن انتقال دهنده حق دارد با رد عوضی که دریافت کرده است ملک تملیک شده را استرداد کند. از منظر قانون ثبت، معاملات با حق استرداد ترکیبی از عقد قرض و رهن است با بین معاملات با حق استرداد با رهن تفاوت‌های وجود دارد از جمله اینکه منافع مورد معامله با حق استرداد به انتقال گیرنده اختصاص دارد اما منافع عین مرهونه به راهن اختصاص دارد. با عنایت به م. ۳۴۲ ق.ث و رویۀ قضایی منافع اختصاص به خریدار دارد و این اثر با توجه به مقررات شرعی همان سود بدهی است. با وجود این، اگر منافع را متعلق به خریدار ندانیم با توجه به تورم و کسر ارزش پول، عدالت معاوضی در مورد وی نادیده گرفته می‌شود. از این‌رو، تعلق منافع به وی در قالب تهاتر و تحقق تعادل نسبی موجه می‌نماید.
لینک ثابت مقالهکلمات کلیدی : معامله باحق استرداد، رهن، بیع شرط، قرض، مالکیت عین و منافع.