جامع الأصول فی شرح الفصول کتابی است در شرح ترجمۀ عربیِ رسالۀ کلامیِ فصول خواجه‌نصیرالدین طوسی، عالم قرن هفتم هجری. تألیف این شرح را خضر بن محمد حبله‌رودی، عالم شیعی قرن نهم در سال ۸۳۴ ق. به پایان رسانده است. اصل رسالۀ فصول در سه فصلِ توحید، احوال خلق (عدل، نبوت و امامت) و کیفیت بعث (معاد) و به زبان فارسی تألیف شد و بعدتر رکن‌الدین جرجانی آن را به عربی ترجمه کرد. جامع الأصول شرحی مزجی و از مهم‌ترین شروح این رساله است. پایان‌نامۀ حاضر به تصحیح، تحقیق و مقدمۀ فصل اول این شرح یعنی فصل التوحید اختصاص دارد. در تصحیحِ اثر، پنج نسخۀ خطی مقابله و روش التقاطی برگزیده شد.