پرداخت ثالث در اداره‌ی مال غیر
شماره مجلد: ۳ | سال دوم/ شماره ۳ و ۴ - تابستان و پاییز ۱۳۸۲ کد مقاله: ۱۸ صفحه: ۸۲ - ۶۷
پرویز عامری
چکیده:
یکی از فروع موضوع اداره‌ی مال غیر در حقوق ایران، مطالعه‌ی شمول مقررات این نهاد حقوقی نسبت به اداره‌ی دیون غیر است؛ موضوعی که با توجه به ماده‌ی ۲۶۷ قانون مدنی این سؤال را به ذهن متبادر می‌کند که آیا پرداخت‌کننده‌ی دین شخص غایب یا محجور- که بدون اذن مدیون اقدام به پرداخت دین او نموده است- با اثبات شرایط مذکور در ماده‌ی ۳۰۶ قانون مدنی حق رجوع به مدیون و مطالبه‌ی آنچه را ایفا کرده است، دارد یا خیر؟ به نظر می‌رسد چنانچه نمایندگی قانونی اداره کننده را با توجه به ضرورت دخالت در امور و اموال غیر بپذیریم و مشروعیت دخالت در اموال دیگران را بر وجود ضرورت مبتنی سازیم، باید جواز پرداخت ثالث را پذیرفت. به تبع این جواز که از شرایط ماده‌ی ۳۰۶ ق.م. ناشی شده است، اجازه‌ی رجوع برای مدیر- که نماینده‌ی قانونی مدیون اصلی به شمار می‌رود- محفوظ خواهد بود.
کلمات کلیدی : ثالث، اداره، پرداخت، دین، مال غیر